8 Gouden Regels voor een geslaagde schrijfretraite

Foto door Ann H via Pexels

Je hebt Barbara’s pleidooi voor een schrijfretraite gelezen en je bent overtuigd: jij gaat ook op schrijfretraite! Voordat je gaat plannen, willen we je nog heel graag een aantal tips meegeven. Zodat je niet dezelfde fouten maakt als Barbara.  We hebben het over de 8 Gouden Regels voor een geslaagde schrijfretraite:

1. Ga uitgerust op pad

In de week voordat ik op een schrijfretraite ga, heb ik het altijd structureel te druk. Er moet van alles worden voorbereid (bij mij vooral op werk, maar wellicht bij jou ook nog eens thuis), want straks ben ik er een HELE WEEK niet. Waardoor ik uitgeput mijn schrijfweek in rol. Gevolg: hoofdpijn, slechte nachten, geen concentratie. Niet doen dus.

2. Wees ambitieus én reëel

Een gezonde ambitie is altijd goed, maar verwacht nou niet dat je dat boek in een week afschrijft. Een planning kan zeker helpen om je tijd optimaal in te delen, maar wees daarbij reëel. Ga niet, zoals ik, bedenken dat je met zoveel schrijftijd vast wel vijf hoofdstukken per dag zult schrijven, en dat maal het aantal dagen hoe lang je er zit.

Ter illustratie: ik heb in mijn laatste schrijfweek de eerste twee dagen alleen maar aan research en mijn personages gewerkt, de derde dag was ik ziek, en pas op dag vier begon ik met het daadwerkelijk schrijven van een hoofdstuk.

3. Maak optimaal gebruik van jouw schrijfritme

Het fijne van eens schrijfretraite is dat je eindelijk weer eens baas bent over je eigen tijd. In mijn geval betekent dit dat ik geheel kan toegeven aan mijn avondopleving. Als ik om half negen achter mijn laptop kruip en tot twaalf uur door wil schrijven, dan kan dat gewoon.

4. Jij bent ook maar een mens

De voorgaande tip brengt wel een risico met zich mee. Als ik namelijk laat door werk, ben ik de volgende dag een stuk minder fit. Heb ik dat ervoor over? Het antwoord op die vraag is heel persoonlijk  – en wellicht heb jij hier totaal geen last van. In mijn geval zorg ik ervoor dat ik voor negen uur ontbeten heb, hoe laat het de vorige dag ook is geworden. En ik ben echt geen ochtendmens! Maar ik weet ook dat als ik pas om elf uur aan de slag ga, ik gevoelsmatig een veel minder lange schrijfdag heb.

5. Je bent er niet!

Die schrijfretraite heb je juist bevochten om ongestoord te kunnen schrijven. Ga dus niet toch dat telefoontje voor werk of dat mailtje voor school doen. Neem geen telefoontjes aan van vrienden en vriendinnen en verzand niet in oeverloze What’s App gesprekken. Ik weet het, het is moeilijk, en soms kom je er echt niet onderuit, maar het haalt je allemaal uit je schrijffocus.

6. Geen Beperk social media

Eigenlijk zou je al je social media moeten uitzetten. Wat een rust je dan hebt! Maar door je socials scrollen en af en toe zelf een post maken van jij en je schrijfbubbel kan ook heel ontspannend zijn, vandaar dat ik zeg: beperk het gebruik.

Zeker als je langere tijd alleen bent, is de neiging om contact met de buitenwereld te zoeken via je telefoon best groot, in ieder geval bij mij. En van de foto die ik heb geplaatst, wil ik natuurlijk ook weten hoeveel mensen hem hebben gezien en geliked. Terwijl het natuurlijk helemaal niet belangrijk is en vooral heel veel onrust met zich mee brengt. En daar ging je juist net niet voor op schrijfretraite.

7. Zorg goed voor jezelf

Dat moet je natuurlijk altijd doen, maar zeker op jouw schrijfvakantie. Ik heb altijd een enorme tas met overlevingszaken mee, waar ik makkelijk een maand van kan eten en drinken. Daarnaast zorg ik ook altijd voor een aantal praktische zaken, waarvan ik niet zeker weet of het op de locatie aanwezig is, zoals plastic zakjes, een kurkentrekker, flessenstop en sluitstrips (tenzij je de wijn en zak chips in een keer achteroverslaat). Ook een schaar, post-it, witte vellen papier, plakband, nietapparaat en perforator kunnen handig zijn.

8. Wind door de haren

Ik geef het direct toe: als ik eenmaal op schrijfretraite ben, kan ik kluizenaarsachtige neigingen vertonen. Ik heb gemerkt dat ik in een stad mezelf nog wel naar buiten sleur, maar zit ik in een landelijke omgeving, dan heb ik er genoeg aan om van achter het raam de natuur een warm hart toe te dragen.

En dat is natuurlijk niet heel erg goed voor het gemoed. Want door al dat gedenk en getik achter de computer wordt mijn lijf stijf en mijn hoofd wollig. De oplossing: naar buiten om de benen te strekken en het hoofd te legen. Sommige dingen zijn niet heel anders dan thuis.

En nu jij!

Dit zijn Barbara’s tips voor een vruchtbare schrijfretraite. We zijn natuurlijk ook enorm benieuwd naar die van jou en lezen ze dan ook graag in de comments!

Wellicht vind je dit ook leuk?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.