Op de dag dat mijn eerste historische korte verhaal werd gepubliceerd in de verhalenbundel Et ille, kreeg ik als cadeau een leuk houten schilderijtje met als thema: ‘Schrijven is schrappen’. Elke auteur kent dit credo en om mezelf eraan te blijven herinneren, siert deze tekst nu mijn schrijfplek. Maar…. klopt de stelling wel? Is schrijven altijd schrappen?
Op Youtube kwam ik een interessant filmpje tegen van Jente Kater, die te boeken is als voice over via Voicebooking.com. Hij stelt dat schrijven soms niet schrappen is, in tegenstelling tot wat ons, schrijvers, altijd wordt geleerd.
Ik denk dat hij wel een punt heeft en ben benieuwd hoe jullie dit zien. Moet je altijd schrappen of is het inderdaad beter om dat soms juist niet te doen? Laat het ons weten!