Ik ben dol op de bibliotheek. Waarom? Het antwoord is simpel. Voor €60 per jaar heb ik beschikking over een onwaarschijnlijke grote hoeveelheid boeken, die ik tegenwoordig ook nog eens via een handige app kan reserveren.
Leuke recensie? Zoek op titel of auteur en hoepla, negen van de tien keer is het boek te reserveren. Alleen bij Engelstalige boeken vis ik soms naast het net, omdat de bibliotheek in eerste instantie alleen de vertaling aanbiedt. Voor mijn kinderen juist weer handig, zo’n ruime keus, want die lezen nu nog alleen Nederlandstalig.
Eentje extra
Als ze al lezen, die scherm-geobsedeerde jeugd van tegenwoordig. Maar ook hier biedt mijn bibliotheek uitkomst. Terwijl ik drie keer nadenk om een boek aan te schaffen waarvan ik ten sterkste betwijfel of het gelezen wordt, neem ik er bij de bieb nog maar eentje extra mee. Het zou zo maar hét boek kunnen zijn wat hen wel tot lezen aanzet. En ook voor mezelf is mijn boekenselectie na een bibliotheekbezoek aanmerkelijk groter dan na een tochtje langs de boekwinkel.
Niet leuk? Hup weer terug. Geen tijd? Een andere keer beter. Geen groeiende stapel boeken die me verwijtend aankijkt vanuit de boekenkast. Soms een onverwacht pareltje die ik bij een beperktere keus niet had ontdekt. En dat allemaal voor dat ene vast bedrag per jaar.
Nog nooit zo makkelijk
‘Tenzij je vergeet al die boeken op tijd terug te brengen,’ hoor ik je denken. ‘Anders kost het je een godsvermogen.’ Dat klopt. Ik heb een vriendin wiens ouders vroeger een keer per jaar de geleende boeken voor de deur van de plaatselijke bibliotheek achterlieten, uit schaamte zichtbaar herkent te worden als notoire telaatkomers. Dit was lang voor de tijd van digitale herinneringen en aanmaningen en men nog enigszins anoniem door het leven kon gaan.
Dus lieve lezers, mijn tip van deze week is: neem een abonnement op de bibliotheek, want lezen was nog nooit zo makkelijk.
