De kerk is een perfecte plek voor mij om inspiratie op te doen. Zo ook op de zondag voordat de zomervakantie begon. Ik luisterde naar een preek met als thema: ‘nu even niet’. Het ging over de zes weken vakantie en de rust die daarbij hoort: even geen werk, school, voetbaltraining, speelafspraakjes, zwemles. Heerlijk toch? Ja tuurlijk, maar bij mij riep het thema wat anders op.
Elk jaar kijk ik uit naar de zomervakantie en tegelijkertijd zie ik er tegen op. Het feit dat ik ’s ochtends niet hoef te haasten om de kinderen op tijd op school te krijgen met gevulde lunchboxen en drinkbekers in hun rugtassen, is fijn. Dat we tijd hebben om uitstapjes te maken naar een zwembad of een speeltuin of gewoon te niksen is ook top. Maar ja, er blijft zo weinig tijd over om te schrijven, om in mijn verhaal te duiken.
Tijd voor mezelf
Ik ben dol op mijn kinderen, vergis je niet, maar inmiddels weet ik dat een paar uur tijd voor mezelf een leukere en geduldiger moeder van mij maakt. Dus ook dit jaar wierp de vraag zich bij me op: hoe ga ik ervoor zorgen dat ik tijdens de zes weken zomervakantie tijd voor mezelf vrij maak? Zo van: nu even niet!
Het antwoord werd me min of meer in de schoot geworpen: ik las over een schrijfretraite van Geertje Couwenbergh in het klooster Huissen precies in de week dat manlief nog een paar dagen vrij kon plannen van zijn werk. Voordat ik van gedachten veranderde (want is het wel leuk voor de kinderen als ik een paar dagen wegga in de vakantie?), stuurde ik het aanmeldformulier op.
Ongestoord schrijven
En ik moet zeggen dat ik nog nooit zo relaxed ben toegegroeid naar de vakantie. Er stond van alles op de planning: van een voetbalkamp tot een kampeervakantie tot puppytraining, maar ik wist ook dat ik straks een paar dagen helemaal ongestoord kon opgaan in mijn verhaal. ‘Nu even niet!’ Heerlijk toch?
