Ken je dat? Je staat onder de douche, zit in de tram of ligt in je bed. Je gedachten dwalen af en dan ineens, is-ie er. Die éne briljante zin, de onverwachte plotwending of karaktereigenschap van je hoofdpersonage die jouw verhaal naar een heel nieuw niveau gaat tillen. Je inval is zo schitterend en vanzelfsprekend dat je ervan overtuigd bent hem wel te onthouden.
Niet dus.
Hoe irritant is dat! Zelfs als je inspiratie achteraf toch niet zo fantastisch blijkt, is niets meer frustrerend dan in je geheugen graven en te moeten concluderen dat het er niet meer is. Opgelost. Verdwenen.
Mijn achtjarige dochter sjouwt altijd een notitieboekje met zich mee, waarin ze haar gedachten en verhalen opschrijft. Ofschoon ik dol ben op dergelijke boekjes (en ze tegen beter weten in ook blijf kopen), gebruik ik ze zelden. Waarom? Omdat ik de lineaire opzet ervan niet praktisch vind. In welk boekje stond wat? En op welke pagina?
Wat ik wel gebruik is Evernote, een App die me zoveel virtuele notitieboekjes geeft als ik zelf wil. Binnen elk boekje kan ik pagina’s aanmaken die onder elkaar getoond worden. Lekker overzichtelijk dus. En omdat ik mijn mobiele telefoon vrijwel altijd bij me heb, is het een kleine moeite om alle inspiratie en invallen direct op één centrale plek te noteren (oké, niet tijdens het rijden). Ook al krijgen ze geen plek in mijn huidige verhaal, ze zijn zeker inspiratie voor een volgend.
Evernote werkt voor mij en ik zou je zeker adviseren de gratis basic versie uit te proberen. Maar ik ben natuurlijk ook heel benieuwd hoe jij ervoor zorgt dat geen enkel mooie idee of alinea verloren gaat. Laat het me weten in de comments!
