Uh, ik ga nu een stukje lezen

Ik lees voor aan mijn kinderen vanaf het moment dat ze werden geboren. En zelfs nu ze tieners zijn, gaat dat gewoon door. Heel gezellig en ongetwijfeld goed voor hun taalontwikkeling. 

Peulenschil

Je zou denken dat een stukje voorlezen bij een presentatie of signeersessie dankzij die jarenlange ervaring een peulenschil is. Nee dus. Ik vind dat echt lastig. Wat lees ik, hoe lang, een spannend stuk of een stuk met veel details?

Quiz

Verleden week had ik een lezing in de bibliotheek in Dieren. Bij mij in de buurt dus. De lezing richtte zich op twee kenmerken van mijn thriller: het plot draait om gevaarlijke stoffen en het verhaal speelt zich af in mijn woonomgeving. Dat laatste maakte het makkelijk. Ik las verschillende fragmenten van de omgeving en mensen mochten raden waar het precies was. Een quiz.

Blog

Voor gevaarlijke stoffen heb ik er omheen gedraaid. Ik heb een column voorgelezen over een onderwerp dat in mijn boek voorkomt. Daarna nog een kort stukje uit mijn boek over hetzelfde onderwerp. Ik gooide het op het verschil in insteek. Bij die column was het doel informatieoverdracht. Bij het boek natuurlijk niet.

Het fijne was dat ik met die column een mooi afgerond stukje tekst had. Geen zorgen over wat er aan vooraf gegaan was, uit welk perspectief gesproken werd en of ik niet toevallig te veel weggaf. Het spoilergevaar is levensgroot bij voorlezen.

Los lezen

In de bieb kwam ik er aardig mee weg, maar komende zaterdag (29 juni) gaan we met alle schrijfjuffers naar Boekhandel De Kler in Woerden. Antoinette Kalkman en ik signeren daar onze thrillers én lezen voor uit eigen werk. Hier geen inleidende lezing, geen duidelijke link met gevaarlijke stoffen en geen mensen die de omgeving kennen.

Google is your friend

Omdat ik lezingen bij boekhandels tot nu toe wat wankel vond gaan, ben ik internet opgedoken. Voor alles een antwoord. Ook nu. De volgende drie artikelen vond ik interessant:
Reading aloud doesn’t have to be boring
Reading aloud (SFWA)
10 Tips for writers reading in public

De belangrijkste tips die ik uit de artikelen viste, zijn:
– Hou het kort (minder dan 5 minuten)
– Schrap niet-essentiële zaken
– Kies een stuk dat kop, midden en staart heeft
– Oefen. En oefen nog wat meer.

Met de tips in gedachten blader ik door mijn boek. Het blijft lastig. Ik denk dat het de proloog wordt.
Iemand tips? Wat doen jullie? Of wat voor stukjes hoor jij zelf graag?

Wellicht vind je dit ook leuk?

1 reactie

  1. Voorlezen uit een eigen boek heb ik niet mast wel voor grote groepen staan. Ik oefende dan voor de spiegel. Net doen of je af en toe de zaal inkijkt en vooral hardop lezen. Veel succes

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.