Een schrijver leest veel. Sterker nog: moet veel lezen. Die smoes gebruik ik altijd wanneer mijn partner aanvoert dat de boekenkast overvol is als ik tijdens een bezoek aan een vreemde stad weer eens een boekhandel in duik. ‘Alleen even kijken,’ roep ik dan over mijn schouder als ik de drempel al over ben. In mijn ooghoek zie ik meestal nog net zijn schouders die moedeloos omlaag zakken. Beiden weten we dat het nooit bij dat alleen even kijken blijft.
Een kwestie van smaak
In de whatsappgroep van de Schrijfjuffers bespreken we regelmatig onze nieuw aangekochte trofeeën. Met aanraders: ‘Deze moet je beslist lezen’ en teleurstellingen ‘leg deze maar onder op de stapel’. Vaak vertellen we elkaar waarom we een boek mooi, goed of minder geslaagd vinden. Die reden is essentieel. Het is tenslotte vaak een kwestie van smaak. Iets waar de een van smult, kan de ander tegenstaan. Zo houdt Schrijfjuffer Tamara beslist van een plotdriven verhaal en kan mij een character driven verhaal juist meer bekoren.
Plot driven of character driven
Het verschil tussen die twee ligt in het feit waar de schrijver de nadruk op legt in het verhaal. Rol je van de ene in de andere gebeurtenis en gaat de verhaallijn een richting uit die je als lezer vermoedt om vervolgens verrast te worden door een twist uit onverwachte hoek? Dan lees je vermoedelijk een plotdriven verhaal. In een character driven verhaal ligt de nadruk veel meer op de beweegredenen van de personages. Aan het eind van het verhaal heb je echt het gevoel dat je de protagonist – hoofdpersoon – door en door kent.
Televisiejunk uit noodzaak
Op dit moment lees ik weinig. 2021 gaat voor mij de boeken in als een eindeloze strippenkaart richting ziekenhuis. Van schrijven komt bar weinig tot niets en lezen is helemaal een drama. Concentratievermogen nul komma nul. Omdat de energie ook te wensen overlaat, is de televisie tegenwoordig mijn beste vriend. Uiteraard ben ik regelmatig op Netflix te vinden, maar de series en docu’s van de Nederlandse zenders vind ik ook heerlijk. Meestal is het in de zomer op het Nederlandse net komkommertijd, echter niet deze keer. De KRO/NCRV zendt momenteel het twintigdelige familiedrama Swanenburg uit tijdens de werkdagen van de week. En je kunt, heel hip en bij de tijds, per week vier afleveringen vooruitkijken. Smullen! Zeker omdat het een verhaal is dat op een character driven manier geschreven is. I love it!
Swanenburg
Ik moet toegeven; tijdens de eerste aflevering was ik bijna afgehaakt. Ik vond Benno wat gemaakt en op Twitter sabelden mede-kijkers de serie af met ‘opgedirkt taalgebruik’, ‘houterig talent’, etc. Toch keek ik door en daar ben ik achteraf blij mee. Swanenburg is een aanrader. Het verhaal is wellicht iets cliché; Een rijke familie, met een familiebedrijf in de cosmetica, komt in zwaar weer terecht door foute keuzes. Dan wordt er ook nog een dode vrouw gevonden waarmee een van de familieleden gezien is. Oh ja, en de pater familias gaat ook nog eens dood. Met dat shot begint elke aflevering. Niet echt een bijster origineel plot. Echter, wat Swanenburg heel interessant maakt, is dat elke vier afleveringen de gebeurtenissen vanuit een ander personage worden verteld.
Niets is wat het lijkt
Zo zie je dat enkele gebeurtenissen door de diverse personages heel anders worden beleefd, maar ook wat de beweegredenen zijn van ieders acties en hoe die dan weer overkomen bij de ander. Als kijker ga je echt meeleven met de personages en de scenarioschrijvers hebben daarnaast iets heel slims bedacht waardoor je door wilt blijven kijken. Door de switch van personage per vier afleveringen wordt een andere tip van de sluier opgelicht, waardoor het verhaal zich verder ontrafelt. Inmiddels ben ik bij aflevering twaalf. Het hoofd van de familie is naar Duitsland vertrokken om het familiebedrijf te redden. Zal daar iets gebeuren wat hij met de dood moet bekopen? Dat lijkt me stug, we hebben tenslotte nog acht afleveringen en twee personages te gaan. Het zou zo maar eens kunnen dat de laatste vier afleveringen vanuit zijn oogpunt worden verteld. Of zou het zijn vrouw zijn die qua personage verder wordt uitgediept. Of de maitresse die uiteindelijk dood op de vloer ligt na een uit de hand gelopen avondje met zoonlief?
Vooral even kijken
Zonder al te veel te spoileren, hoop ik dat ik je enthousiast heb gemaakt om te gaan kijken. Om te genieten van Nederlands drama, maar zeker ook als schrijver en/of liefhebber van het character-driven genre. Swanenburg is een heerlijk cursusboek over hoe ontwikkel ik een personage en hoe laat ik een personage het verhaal vertellen. Gelukkig staat alles online op Uitzending gemist, dus vooral even kijken!
