Eendagsvlieg

Terwijl heel Nederland in de ban is van de processierups maak ik me zorgen over een  ander insect. Misschien ken je hem wel. Het is een groot en harig wezen met tentakels aan alle kanten van zijn lijf. Zijn bek is gevuld met een glanzende rij geniepige tandjes, hier en daar beduimeld met een spoortje bloed. Zijn honger lijkt nooit gestild en hij neemt je met liefde te grazen op de meest gevoelige plekjes van je lijf. Precies daar waar zijn beten extra pijnlijk zijn. Het schijnt dat hij nimmer slaapt en met name ’s nachts is hij hyperactief. Zijn treiterende gezoem is tergend en beneemt me mijn nachtrust. Ik krijg de zenuwen van dat beest.

Droom

Het is nu zelfs zo erg dat ik van hem droom. Dan speelt hij tikkertje met mijn personages. Het lijkt zo onschuldig. Hij benadert ze eerst vriendelijk en heel beheerst totdat dat sardonische lachje zijn mondhoeken krult. Ik heb het zo vaak gedroomd dat ik zijn schermutselingen inmiddels herken, maar desondanks ben ik altijd te laat. Ik weet precies wat er komen gaat. Een indringende zoem rond mijn horen, een plotselinge schijnbeweging om mijn wapperende handen te ontwijken en dan prikt hij ze dood. Genadeloos. Mijn arme personages. Ze lopen leeg als een kapotgetrapte luchtballon totdat er niets meer van ze overblijft dan een miezerig, platgetrapt velletje.

Een spannende scène

Bijna acht weken geleden is het dat Bonuszoon uitkwam. Mijn psychologische thriller waar ik jaren aan heb gewerkt. Niet aaneengesloten, maar toch zeker regelmatig en intensief. Ik heb met Lauren en Ellen geleefd. Hun kuren en hun beschadigde ziel zeulde ik trouw met me mee, waar ik ook was. Ik ben boos geweest, somtijds opgelucht bij een goed gelukte zin en heb waarachtig gehuild bij het schrijven van enkele scènes. Ze zijn voor mij gaan leven. En nu leven ze voort in de letters op papier die door velen gelezen worden. Een meer dan spannende scène in mijn schrijversbestaan. Boekbloggers en recensenten spreken lovende woorden over mijn thrillerdebuut. Gemiddeld 4.5 ster en superlatieven waar ik alleen maar van kan blozen. Geen zorgen dus. Ik kan mijn hoofd met een gerust hart onder de dekens vandaan halen.

Pestkop

Toch ben ik geneigd me te verstoppen. Al is het maar om die pestkop te ontvluchten die zoemend mijn plezier vergald. Zijn geluid wordt hardnekkiger naarmate de roep om een volgend boek mijn mail en social media binnenglijdt. Kan ik nog eens zo’n psychologisch onderbouwd verhaal schrijven? Welk plot is al niet eens bedacht en uitgekauwd? Welke karakters kan ik gaan kneden totdat het levensechte mensen zijn?

Vliegenmepper

Ik tob over een nieuw verhaalidee. Ingevingen genoeg, maar snijdt het hout? Ik ga er tijdens de zomervakantie eens goed over nadenken. Dan heb ik rust en god bewaar me dat daar geen insecten zijn. Een ding weet ik zeker, op mijn vakantielijstje komt dit jaar een extra attribuut: een vliegenmepper. Bij die eerste zeurende zoem op mijn vakantiebestemming sla ik dat kreng van een eendagsvlieg dood.

Wellicht vind je dit ook leuk?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.